Ik mis haar
Ik mis haar
de wekelijkse gang
naar haar huisje
zij knikkebollend
in haar stoel
mijn ‘goedemorgen!’
haar klaagzang
over alles wat
er niet goed aan was
het ‘kupje’ koffie
wat eerst moest
omdat ze anders
door bleef zeuren
het lepeltje
van de koffie
dat regelmatig
onderin de koffiebus
begraven lag
de verhalen
over buren
en kinderen
waarvan ik nooit
precies wist wat ik wel
en niet kon geloven
de wc-eend
die met regelmaat
onvindbaar was
net als pedaalemmerzakjes
vuilniszakken.. en… ohja
.. het koffielepeltje!
het samen luisteren
naar Groot Nieuws
waarbij ze moeiteloos
ouderwetse liedjes
uit haar hoofd
mee zong
en genoot
gevolgd door korte preken
waarin ze beweerde
dat bidden helpt
nog eens bevestigd door
‘echt hoor!’
de onderonsjes
over God en kerk
over de oorlog
duitsers, huisdieren
en knappe mannen
haar verward zijn
steeds meer en meer
waardoor boosheid
en angst groeiden
en niets anders hielp
dan bij haar te zijn
haar dankbaarheid
voor mijn werk
maar vooral
voor de aandacht
haar humeur
dat na een tijdje
altijd weer opfleurde
de humor
ondeugende ogen
dwars door haar angst
en tranen heen
haar moed
en levenskracht
haar zijn
met alles wat er was
ik mis haar
